ازدوج یزدوج ازدواج
این موضوعی که می خواهم در موردش بنویسم از آن موضوع هایی است که نمی توان هر جایی و مقابل هر کسی در موردش صحبت کرد. کاملا شخصی است و اگر گمان می کنید جنبه شنیدن این صحبت ها را ندارید همین الان گمتان را گور کنید و بروید پی زندگی و کارتان
زمان و مکان و مخاطب ازدواج همیشه در هاله ای از ابهام خواهد ماند. عده ای به خودشان تکانی می دهند و می روند که این سه عنصر حیاتی را در طبیعت خدا پیدا کنند. عده ای هم مثل من از همه جا بی خبر می نشینند که دست تقدیر با آن ها دست بدهد و شاید دست یکی دیگر را هم در دستشان قرار دهد.
بی پرده بگویم من از آن آدم هایی هستم که ازدواج را کاملا امری الهی می دانم. یعنی معتقدم من و خودم و مادر و پدرم و خواهرم و خاله و عمه ام و عموم و دایی ام هیچ نقشی در رخ دادن ازدواج و حتی کیفیت و کمیت آن نداریم. چه قبل از ازدواج، چه حین و چه بعد. البته هیچ نقشی هم که نیست. همان داستان تو وظیفه ات را انجام بده بقیه اش با خدا را مرور کنید.
مراحل ازدواج از نظر من بدین شکل است. اگر این مراحل را طی نکردید و ازدواج کردید هیچ تعجبی نکنید چون این ایده کاملا شخصی است و استناد خاصی ندارد.
قبل از ازدواج باید خوب باشی. خوب بودن یعنی تقوا داشتن. یعنی انجام واجبات و ترک محرمات. خوب بودن با تعریف من سخت است. مخصوصا اگر از کودکی به آن عادت نکرده باشی. پس بهتر است بگویم باید برایند زندگی ات قبل از ازدواج یعنی از سن بلوغ به بعد رو به خوب بودن باشد. یعنی اگر کثافت کاری کرده ای قبلا به درک. الان خوب باش.
وقتی مطمین شدی که برایند زندگی ات خوب است. هر از گاهی یک خطایی سر می زند و دوباره بر می گردی سر کارت می توانی بیاندیشی که چقدر برای زندگی مشترک با یه آدم دیگر برای تا آخر عمر مناسبی. ملاک هایی که باید ببینی در خودت را لیست کرده ام:
رشد فکری: دغدغه دیگری به جز خودت را داشتن / توانایی مدیریت کردن مشکلات / شناخت خود /
رشد احساسی: تمایل به تحت سرپرستی گرفتن دیگری
رشد مالی: توانایی مدیریت مالی زندگیت / دریافت حداقل حقوق مناسب برای یک نفر (برای دومی را خدا می رساند) / کار مناسب (حلال باشد)
رشد شخصیت: اعتماد به نفس / روابط عمومی صحیح / متشخص و محترم /
